Ik lijk met deze titel mijn eigen vakgebied te ondermijnen. Wel vreemd, want als je de 59 voorgaande blogs leest, zou je haast denken dat ik probeer te zeggen dat werken met Blueriq juist wél een kunst is.
Ik bedoel het echter in zijn algemeenheid: voor elk IT-project (in welke programmeertaal dan ook, of met welk platform dan ook), is het maken van de 1.0 versie geen kunst.
Tenminste, dat zou het écht niet moeten zijn.
Er zijn drie situaties waarbij het maken van een 1.0 versie wel een hele kunst kan zijn. Die situaties zijn niet wenselijk:
Ten eerste zou je het verkeerde platform of de verkeerde programmeertaal kunnen gebruiken. Denk bijvoorbeeld aan het schrijven van een boek in Excel in plaats van in Word. Dat kan natuurlijk wel - je schrijft op elke tab een bladzijde of in elke cel een alinea - maar het gaat verre van soepel. Of je probeert een CRM te maken met een rule engine of een aanvraagapplicatie voor ingewikkelde producten met een database, stored procedures en invoerschermen. Het kiezen van de juiste programmeertaal of het beste platform is heel belangrijk.
Maar... Het kan ook zijn dat je het platform of de programmeertaal wél goed hebt gekozen, maar dat de mensen in het project niet de kennis en vaardigheden hebben om daarmee ook het juiste te bouwen. Ik kan natuurlijk heel flauw zijn en zeggen dat dat met Blueriq niet gebeurt, maar dat is niet waar: Blueriq moet je ook leren (in onze academy), het is niet zo eenvoudig dat iedereen met een uurtje filmpjes kijken ineens goed kan werken met Blueriq. Vandaar dat Blueriq projecten liefst met gecertificeerde mensen werken die elkaar helpen. Die specialisten kunnen bij Blueriq in dienst zijn, maar ook bij de klant, bij een van onze partners of als zelfstandige.
De derde situatie waarin het maken van de 1.0 versie een hele klus kan zijn, is als het platform of de programmeertaal wel goed gekozen is, de juiste mensen achter de knoppen zitten, maar de kennishebbers niet betrokken zijn. Dat gebeurt vaak, toch? Prima platform, boel expertise in huis, maar dat toch niet de applicatie gebouwd is die de klant nodig had. Eigen schuld, want dat had voorkomen kunnen worden door de klant van meet af aan te betrekken bij de ontwikkeling. Gelukkig zien we dat nu bij het merendeel van de IT-projecten goed gaan en is de IT niet meer de kolonialist van vroeger.
Dus als platform of programmeertaal kloppen, de juiste mensen achter de knoppen zitten en de kennishebbers bij de klant betrokken zijn, dan geldt wat mij betreft:
Versie 1.0 maken is de kunst niet
Wat is dan wel de kunst?
Versie 1.1, 1.2, 1.3 ... en 2.0 maken "binnen afgesproken tijd en geld"
En daar gaat het helaas toch vaak mis. Dat ligt dan niet aan de mensen die versie 1.0 gebouwd hebben, en ook niet aan de mensen die met bloed, zweet en tranen versie 1.1 proberen te maken. Het ligt ook niet aan de betrokken kennishebbers.
Dat ligt dan aan (verkeerd gekozen) platform of programmeertaal!
Hergebruik. Inzicht. Onderhoudbaarheid. Uitbreidbaarheid. Overzicht. Schaalbaarheid. Veranderbaarheid. Daarin onderscheidt Blueriq zich ten opzichte van veel programmeertalen en platformen. Vanaf de allereerste Blueriq 25 jaar geleden (dat heette toen anders), tot en met de afgelopen versie 14.2 (en ook daarna natuurlijk) geldt het motto: Versie 1.0 maken met Blueriq is de kunst niet. We moeten versie 1.1 (en 1.2 en 1.3, 2.0 etc) binnen tijd en geld kunnen opleveren, zodat onze klanten hun klanten in deze snel veranderende wereld een zo persoonlijk en efficient mogelijke dienstverlening kunnen bieden!
* Ik heb het in deze blog bewust over versie 1.0 en niet over een Proof of Concept (POC). Waarom ik dat onderscheid maak, komt in een volgende blog aan bod.
** Na 60 blogs is het niet altijd even makkelijk een inspirerende of lokkende foto te kiezen. Omdat het woordje Kunst in de titel zit, vond ik het een mooie aanleiding om mijn favoriete schilder Edward Hopper te gebruiken, en Ground Swell was binnen ons plaatjes-account vrij van copyright! Verder is er geen bewust verband tussen die zeilboot en dit verhaal, ook niet over zinken ;-)
