Ik ga meteen op onderzoek uit om antwoord te krijgen op al mijn vragen. Al die tijd ben ik voorzichtig geweest. En dat wil ik graag zo houden. Ik wil voorkomen dat iemand door mij besmet raakt. Iedereen met wie ik sindsdien in contact ben geweest, heb ik daarom meteen geïnformeerd. Voor de voorzichtigheid heb ik mijn plannen voor de komende week – waarbij ik met anderen dan mijn gezin in contact kom – geannuleerd. De eerste vraag waar ik een antwoord op zoek is: moet ik mezelf en mijn gezin nu laten testen? Al snel heb ik daar antwoord op, na het bezoek aan een overzichtelijke en duidelijke website van de Rijksoverheid. Testen heeft pas nut als je daadwerkelijk klachten hebt, zo blijkt. Gelukkig hebben we vooralsnog geen klachten. We vragen voor nu dus geen test aan.
Eén van de mensen waarmee ik in contact ben geweest, komt voor haar werk met een risicogroep in aanraking. Hoe zit het daarmee? Ik besluit het publieksinformatienummer te bellen. Ik krijg een vriendelijke dame aan de telefoon en stel mijn vraag. Ze zoekt het antwoord voor me op. En dat is: de GGD neemt vanzelf contact met mij op als ze denken dat de kans op besmetting aanwezig is. Kortom, ik kan nu niks doen behalve goed in de gaten houden of mijn man, dochter en ik symptomen krijgen. Ik heb me keurig aan alle voorschriften gehouden. We hebben buiten gewandeld en 1,5 afstand gehouden. Toch maak ik me zorgen om de mensen die sinds de wandeling heb gezien.
Voor de volledigheid check ik bij de zieke zelf nog even hoe het nu werkt met het contactonderzoek. Daaruit blijkt dat iedereen met wie ze vanaf vrijdag in contact is geweest een bericht van de GGD kan verwachten. Ik heb de dag ervoor, op donderdag, met haar afgesproken.
Het kostte me best wat tijd en moeite om te achterhalen of ik nu wel of geen actie moest ondernemen. Ik heb verschillende websites bezocht en telefoonnummers gebeld. Ik heb er zelfs nog aan gedacht het aan mijn huisarts te vragen, maar toch de telefoon opgehangen toen ik in de wacht stond. Die heeft het nu waarschijnlijk al megadruk. Ik heb waardering voor de wijze waarop de overheid informatie over Covid-19 verspreidt. Na het zien van enkele infographics en websites, concludeerde ik dat ik weinig risico loop op besmetting. Ik zie ook ruimte voor verbetering. Nu moest ik zelf actief op zoek naar informatie en verschillende organisaties benaderen. Het kan ook anders. Proactief in plaats van reactief onderzoek. Want alleen samen krijgen we corona onder controle, toch?
Iedereen kan zich sinds 1 juni laten testen op Covid-19. Er zullen daardoor steeds meer mensen zijn die zich in mijn situatie gaan herkennen. Ik hoop dat de overheid hier ook op zal inspelen en burgers in staat stelt om proactief te helpen met het bron- en contactonderzoek. In plaats van – in mijn geval – reactief, waardoor je moet afwachten of je bericht krijgt. Hoe zou het zijn als wij als burgers meteen een uitnodiging krijgen als we met iemand die het virus bij zich draagt in contact zijn geweest? Zo kunnen we helpen sneller uit de huidige situatie te komen. Kunnen we het coronavirus dan wel een stap voor zijn? Ik geloof dat het kan!
